Merhaba,
Ben Düygü kişisi olarak yanda görülen fotoğrafları geçen hafta annem aracılığıyla ele geçirmiş bulunmaktayım. O günden beri neredeyse her gün bu fotoğraflara bakıp bakıp gülüyor, bu iki yaratığı daha bir seviyorum.

Kaan'ı daha fotoğraflar dışında görebilmiş değilim ama burada görülen kadar sevimliyse işimiz var. Maaaaşşaaaalllaaahhhhh.

Ece zaten kalbimin sultanı :) O da burada görüldüğü kadar cadıysa yine işimiz var :)))

İnsan bu tabloyu görünce "tüh yahu" diyor. Son bir an, benim küçükken Fatih'i kıskanıp ağlayışlarım geliyor aklıma, düşünüyorum, Ece bu işi benim gibi sineye çekip ağlak surat olmayacak belli ki. Çocuk daha kimse Kaan'ı ayırıp kayırmadan koydu tepkisini helal olsun valla :) Fırsat bile vermedi birileri onun pabucunu dama atsın. Ama bu resimleri de buraya koyuyorum. İleride görsün, nasıl ağlatmış kardeşçiğini. Ececiğim, sen bu satırları okuyabildiğin zaman, seni ne kadar çok sevdiğimizi, hastası olduğumuzu hatırla. Canın hala bu işlere sıkılıyorsa at bana bi e-posta (ya da artık o zamanın teknolojisi neyse evladım, sen en iyisini bilirsin) ben sana hemen anlatırım, kardeş denen şeyin aslında ne kadar sevilmesi gereken bir şey olduğunu ;)

(Blogu ele geçirdim... Sürpriz yayınlarımız devam edebilir. Etmeyebilir de!)